„Krew męczenników przebiła niebiosy!
Bóg ulitował się cierpień naszych.
Zdaje się, iż już przestaną płynąć łzy,
które zalewały tę nieszczęśliwą krainę.¹ ”

W dniu 8 listopada odbyła się akademia z okazji 95 rocznicy odzyskania przez Polskę niepodległości. Program upamiętnił przodków, którzy dla wolności poświęcili życie. Wspomniano tragiczne daty powstań, heroicznych wysiłków, które pozwoliły ukształtować wspólnotę kulturową Polaków. Jednak już w okresie galicyjskiej Wiosny Ludów – w 1848 roku – zrodziła się myśl polityczna, o której cytowany lwowski romantyk pisał:

„[…] Byliśmy przez lat siedemdziesiąt łupem uciemiężenia wykładającego prawa dowolnie, zostaniemy tak nadal, póki pomyślniejsze okoliczności wyczekiwane z upragnieniem nie dozwolą pomóc sobie w tym, czego na próżno wyglądaliśmy od krzywdzicieli naszych, nie jako jałmużny, ale jako dowodu opamiętania i sprawiedliwości. Wielkie było złudzenie nasze! Nie masz politycznego sumienia! Zbrodnie popełnione na narodach nie mącą snu zbrodniarzom. Nie masz dla nas rady i ulgi u obcego rządu. Cała nadzieja przyszłości jest w cierpliwym oczekiwaniu, w zimnej rozwadze i w ciągłej gotowości korzystania z mogących nastąpić zdarzeń przyjaznych. Zostawieni jesteśmy przypadkowi i sami sobie. Spóźni się może ziszczenie gorących życzeń naszych, ale przynajmniej nie będziemy go zawdzięczać naszym prześladowcom²”.

Taką romantyczną ideę w okresie pierwszej wojny światowej udało się zrealizować Józefowi Piłsudskiemu, dlatego w listopadzie 1918 roku staliśmy się niezależnym, zawdzięczającym sobie wolność, dumnym państwem Europy.

Te wydarzenia przypominali uczniowie – Sara Zych, Weronika Pelczar, Marcin Misiewicz, Natalia Kopczak, Gabriela Urba, Daria Korona, Krolina Kmon, Angelika Paradysz, Weronika Jurczyk, Kamila Jarosz, Anna Paradysz, Maksymilian Koleśnik, Agata Trznadel. Katarzyna Such, Krystian Wróblewski, Klaudia Stokłosa, Marlena Raś i Martyna Zawalska, która zakończyła akademię apelem:

Pamięci tych, co padli, bądźcie ich godni,
Wieczyście godni.
Ludzie, dopóki serce jeszcze żywe
Zapamiętajcie, za jaką cenę zdobyto szczęśliwość
I dzieciom swoim opowiedzcie o nich, by również pamiętały.

Nieście marzenia przez lata, po kraju
I w rzeczywistość wcielajcie.
Lecz o tych, co powrotu już nie mają
Zaklinam
Pamiętajcie!

¹L. Dunin Borkowski, Krew męczenników, „Dziennik Mód Paryskich” 1848, nr 17, s133
²L. Dunin Borkowski, Polacy, Odezwa w sprawie narzuconej konstytucji austriackiej z dnia 25 kwietnia 1848r. dla Galicji, Wiedeń 1848, s. 3